برای ثبت کردن برند باید از قوانین و قواعد ثبت برند پیروی کرد. به موجب تبصره 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات که در اول تیرماه 1310 تصویب شده است ثبت علامت در ایران اختیاری است مگر در مواردی که دولت آن را الزامی قرار دهد ولی ماده 2 قانون تجارت اضافه می کند که " حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد ". بنابراین موسسات تجاری به جز در مواردی که دولت آن را الزام کند، اجباری به ثبت علامت تجاری ندارند. ولی حق استفاده انحصاری علامت برای آن ها مشروط و منوط به ثبت آن علامت است به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از سوء استفاده های احتمالی نسبت به علامت خود جلوگیری کنند و به این جهت تمام تجار و موسسات تجاری برای حفظ علامت خود از تقلید و تقلب، علائم خود را به ثبت می رسانند.
قانون می گوید در اینگونه موارد، ثبت علامت تجاری واجب است:
1- داروهای اختصاصی مورد استفاده طبی
2- مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص به بازار عرضه می شوند.
3- نوشیدنی های گازدار .
4- لوازم آرایشی که به طور مستقیم بر روی پوست قرار میگیرند.